ماسه ریخته گری عملکرد زیر را دارد:
1) نوع تنفسی
پس از ریختن محلول فلزی با دمای بالا در قالب ریخته گری، نوع پر از مقدار زیادی گاز است. این گازها باید به آرامی از شکل ریخته گری خارج شوند. نوع ماسه می تواند عملکرد گاز را از طریق نفوذپذیری انجام دهد. در غیر این صورت باعث ایجاد عیوب مانند منافذ و آبیاری ناکافی می شود. نفوذپذیری قالب تحت تأثیر عواملی مانند اندازه ذرات، محتوای رس، رطوبت و سفت شدن ماسه شکل است. هرچه دانه بندی شن و ماسه ریزتر باشد، میزان خاک رس و رطوبت بیشتر باشد، شن و ماسه سفت تر می شود و تنفس بدتر می شود.
2) قدرت
توانایی مقاومت در برابر تخریب نیروی خارجی را قدرت می گویند. شن و ماسه باید دارای استحکام کافی برای ایجاد ریزش در فرآیند شکل گیری، جابجایی و بوکس باشد و در هنگام ریختن سطح ریخته گری را از بین نبرد. استحکام ماسه نباید خیلی زیاد باشد.
3) مقاومت در برابر آتش
مایع فلزی با دمای بالا تأثیر گرمایی قوی بر شکل ریخته گری دارد. بنابراین، توانایی مقاومت در برابر دمای بالا و اثرات حرارتی، مقاومت در برابر آتش است. اگر مقاومت مواد مدل سازی در برابر آتش ضعیف باشد، ریخته گری ها مستعد ابتلا به ماسه چسبنده هستند. هرچه SIO2 در ماسه بیشتر باشد، ذرات ماسه بزرگتر، مقاومت در برابر آتش بهتر است.
4) پوپلاستی بودن
ماسه انگشتی تحت تاثیر نیروهای خارجی تغییر شکل می دهد و پس از حذف نیروی برون زا می تواند شکل موجود را حفظ کند. شکل مواد مدل سازی خوب است، شکل مناسب است، و شکل ماسه دقیق و طرح کلی واضح است.
5)
هنگامی که ریخته گری متراکم می شود، حجم در حال کوچک شدن است. ماسه نوع باید قابلیت فشرده شدن خاصی داشته باشد که به آن امتیاز می گویند. هماهنگی نوع ماسه خوب نیست و ریخته گری ها مستعد استرس داخلی یا ترک هستند. هرچه ماسه سفت تر باشد، امتیاز بدتر است. افزودن خرده چوب و سایر اشیاء به نوع شن و ماسه می تواند امتیاز را بهبود بخشد.